Mardua berba norbait edo zerbait sendoa, gihartsua, hoztotsua, biguna, guria, bolumen handikoa dela esateko erabili izan da Plazentziako hizkeran. Adibidez, honela:
- Plazentziako berbetan: "Bi anai diferentiak, bata mardua eta bestia makala"
- Euskara batuan: "Bi anai diferenteak, bata mardoa eta bestea makala".
Iturria: Jesus Ariznabarretari entzuna.
Iturri osagarriak: Forma eta esanahi berarekin jasotzen du Euskara Batuaren Hiztegiak, Orotariko Hiztegiak eta Bergara aldeko hiztegiak.